1938 Dersim Soykırımı’nda dedesini ve babasını kaybeden Ovacıklı Alişan Gür Amca ilk kez konuştu. Alişan amca 38′de yaşadığı acılardan dolayı devletten özür bekliyor.
Alişan Gür 75 yaşında bir Dersim 38 mağduru. Halen Ovacık’ta yaşıyor.
Alişan Amcanın hikayesi oldukça acıklı. Alişan Amcanın hikayesi Dersim 38 trajedisinin bir parçası. 1938′de dedesini ve babasını kaybeden Alişan Amca yaşadığı acıları ilk kez anlattı.
İLK KEZ KONUŞTU
Alişan Gür Amca, 38′de yaşadığı acıları bugüne kadar hiç kimseye anlatmadı. 75 yıldır yaşadığı acıları hiç kimseye anlatmayarak acısını içine atan Alişan Amca, bugün Dersim Milletvekili Hüseyin Aygün’ün yanına gelerek içini döktü.
DEVLETTEN ÖZÜR BEKLİYOR
Alişan Gür 1938′de katledilen dedesi ve babası için devletten özür bekliyor. Alişan Gür TBMM Dilekçe Komisyonu Dersim 1938 Alt Komisyonu’na dilekçe yazarak devletten özür talep etti.
Alişan Gür’ün dilekçesi:
TBMM DİLEKÇE KOMİSYONUNA
(DERSİM 1938 ALT KOMİSYONUNA)
ANKARA
Sayın Komisyonunuz Dersim 1938 katliamını araştırmak üzere kurulmuş ve birkaç aydır faaliyetlerine devam etmektedir.
Tunceli, Ovacık İlçesi, Kandolar Mahallesi nüfusuna kayıtlıyım. Babam Yusuf GÜR 1937 yılı güz ayında evimizden alınarak karakola götürülür. Babamın gözaltına alınması üzerine dedem İbrahim oğlunu kurtarmak için karakola gider. Ovacık’ın askeri yetkilisi Sırrı Yüzbaşı “oğlunu bırakması karşılığında” kendisinden 40 altın ve 1 Acem halısı getirmesini ister. Dedem Sırrı Yüzbaşı’ya 20 altın ve 1 Acem halısı verir. Altın ve halıyı alan askeri yetkililer babamı o gece Kodi Deresi’ne (şu anda Paşadüzü Köyü’ne bağlı) götürür ve süngüleyerek öldürür. Paşadüzü Köyü’nden Kerim oğlu Ali ve Yaylagünü Köyü’nden Seyit Süleyman de babamla birlikte süngülenir.
Dedem, babamın öldürülmesi üzerine sitemler eder ve “ben altın ve halı verdim ama yine de oğlum öldürüldü” der. Bundan dolayı dedem de bir hafta sonra gözaltına alınır ve Değirmendere’de süngülenerek öldürülür. Ölüsü yerde kalır. Üstündeki kefen elbisesidir.
Babamın ve dedemin -ve o dönem herkesin- cesedi vahşi hayvanlara yem olur.
Halam Ordi, Halam Şerife, Dedemin ikinci eşi Fatma Eskişehir’in şu an adı Beyazaltın olan köyüne sürgün edilir. Ben, annem Huri, kardeşlerim Haydar, Gazi, Hayriye, Ali Rıza, Ali Dursun ve adını hatırlayamadığım küçük kız kardeşim olarak Eskişehir Danişment Köyü’ne sürgün edildik. Annem, Ali Dursun, Ali Rıza ve o küçük kız çocuğu Danişment’te hastalanarak öldüler. Aile fertlerimizin ölümü bizi öksüz ve sefil bir hayata mahkum etti.
Nüfus kayıtlarımız katliamın kanıtıdır ve ektedir.
1948’de geri döndük. Hikâyemiz böyle.
Sayın Komisyonunuzdan mağduriyetimizin giderilmesini dileriz. Devletin öldürdükleri nedeniyle tarafımızdan yazılı olarak “özür dilemesini” ve “İskân hakkımızı” istiyoruz.
Saygılarımla.
9.8.2012.
Alişan GÜR
Kaynak-Dersimnews.com
