Yurdun dört bir tarafını apartman mahkumları sarmış, Ankara tuzlu çayır da apartmanlara mahkum olan Hatice Ana ve Rıza Amcayla sohbet ettik sizler için... Sivas Divriği de başlıyor özleme uzanan yolculuk, elbette ki Hatice Ana için zordu toprağını terk etmek göz yaşı karışmıştı çünkü sesi ses olmuştu kutsal topraklarda...
Rıza Yıldırım , Dersimin Pülümür ilçesinin kırmızı köprü köyünden olan Rıza Amca 1956 yılından bu yana Ankara Tuzlu Çayırda ikametgah ediyor.
Köyünden ayrılış günüyle başlıyor anlatımı anlatırken gözünden yaşlarda düşüyor her göz yaşı damlası içinde bir anı saklı saklı kent saklı topraklara döküyor, saklı göz yaşlarını...
Kara vagonlara bindirdiler 48 saat sürdü yolculuğumuz özlem hasret dolu yolculuk bizi bu topraklara getirdi, ilk durakları Bursa olmuş ardından Ankara'ya yerleşen Yıldırım Ailesi Yaşam mücadelesine Ankara da devam etmiş. Ankara onca sıkıntıya rağmen dik durmuşlar çünkü yaşam mücadelesinde dik durmalarını hatırlatan çocukları varmış...
GOLA BUYER'İN FOTOĞRAFINA BAKIP DUALAR EDİYOR...
Hatice Ana ise Apartman Mahkumluğunun öfkesini güneşe dua ederek aktarıyor, Dersimdeki Kutsal Mekanların fotoğraflarını astığı duvarlara bakıp dualar ediyor. Acısını özlemini hasretini Güneşe aktarıyor.
DAĞLARIMIZ VAR DAĞLARIMIZ KUTSAL MEKANLARIMIZ YETER...
Hatice Ana Ah welat welat diyor, Dersime kutsal topraklara olan öfkesini ifade ediyor...
Bizlere eşlik eden yakınlarına öfkesini döküyor beni Dersime götürün diye, yakınlarımızı ev yok mekan yok yurt yok diyor. Hatice Ana Dağlarımız var dağlarımız yeter kutsal mekanlarımız yeter diyor...
Ve ardından yeniden dua etmeye devam ediyor, kutsal topraklara sesi ulaştırıncaya kadar dualarına devam edeceğini de ifade ediyor.Göz yaşlarını akıttığı kutsal coğrafyadan ayrılış üzüntüye sebep olmuş, güneş yeniden doğmuş ve Hatice ananın duaları güneşin doğuşuyla yeniden Ankara'dan yükselmiş..
Ferhat GÜVEN - Ankara...
