Günümüz koşullarında, ülkemizin önemli sorunlarından biride şüphesiz ki işsizlik, istihdam sorunudur. İş için, İŞ KURA, başvuranların sayısının, yani işsiz iş arayanların sayısı, resmi olarak 3 Milyon kişiymiş. İş kura başvurmamış, iş arayanların sayısını eklerseniz, resmi sayının iki katını aşar.
Ülkemizde yaşanan bu büyük işsizlik ordusuna rağmen, ilimizde, Tunceli’de, çalıştırılacak, işçi, elaman, bulunmamaktadır. Çalışmak isteyip te iş bulamayanların çoğu, ülkeden, yasal olmayan, kaçak yollarla, bir sürü bedel ödeyerek, Dünyanın öbür ucu, Kuzey kutbundaki Kanada ya, aynı şekilde yasal olmayan yollarla, bir sürü bedeller ödeyerek, yanı başımızdaki Avrupa ya, kaçtılar.
Köyler, adeta boşaldı. Yaşlıların, emeklilerin, yaşadığı, yerleşim yerleri oldu. Tarlada, bağda, çalıştırılacak elemen bulmak imkânsız oldu. Tarım, hayvancılık, büyük ölçüde durdu. Ben bağda, bahçede çalıştıracak adam, bulamadığımdan, gerekeni yaptıramadım. Bağım, bahçem, bakımsız kaldı. Bu gidişle, gelecekte yine işçi bulamazsak, bakımsızlıktan, kuruyup, yok olup gidecekler.
Bütün bunlar yaşanırken, ilimizin, tek işleyen faaliyet gösteren,200 e, yakın aileye ekmek kapısı olan, PERİ TEKSTİL küçük fabrikamızı, merak ettim. Sahibi Selçuk BOZKURT U,zaman, zaman arar sorarım. Aradım. Görüştük. Geçmişteki rahatlılığı yok gibiydi. ‘Şimdiye kadar yaptığım gibi birçok insana ekmek kapısı olan bu tesisisin, çalışmasını, üretim yapmasını, sürdüreceğim. Eksiğimiz, sıkıntımız, ne yazık ki çalışacak elaman bulamıyor, olmamızdır. Çalışacak elaman bulamıyorum.’ Diyordu. Daha önceleri, ilk açıldığı yıllarda işsizler, oraya girmek, çalışmak için çok ça, başvurular yapıyorlardı.
Bu küçük tekstil fabrikasında, çalışacak elamanlara, asgari ücret, sigorta, yemek, taşıma, haftalık bir gün tatil, hakları verilmektedir. Hatta ilçelerden gelip çalışmak isteyenlerin, günlük nakliyesi de karşılanmaktadır. Buna rağmen çalışacak elaman, işçi bulamamak, büyük bir eksikliktir.
Eski Valilerimizden Sayın Tuncay SONEL, Tunceli’de yatırım yapsınlar, işletmeler kursunlar, İstihdam sağlasınlar, diye, başka illerde faaliyet gösteren Tuncelili iş adamlarına, teklif götürmüşlerdi. .Çokça iş adamı, doğup büyüdükleri, memleketlerine, Tunceli’ye, yatırım yapmak, faydalı olmak için gelmişlerdi.. Hatta bende, kendileriyle konuşmuş Tunceli için yapmak istediklerini, övgüyle köşemde dile getirmiş. Kamuoyuna müjdelemiştim.
Ha bu gün, ha yarın, kuracağız. Yapacağız diyerek, oyalayarak, Sayın Valinin, tayinini beklediler. Tayini çıkınca da bırakıp, kaçıp gittiler. Bir daha kendilerinden haberler, alınamadı. Bunların yanında, Memleketlerini unutmayan, sürekli ilişki kuran, gerektiğinde gerekli fedakârlığı yapan, Ali BÜYÜKDAĞ, Selçuk BOZKURT, Kazım GÜNTAŞ, Umut KOÇ, gibi iş adamlarımız da vardı.
Sayın Valinin, çağrısı üzerine gelenlerden yalnızca biri, PERİ küçük Tekstil fabrikasını kuran, hizmete, üretime, sokan, 200, e,yakın yoksul aileye, işsize, ekmek kapısı açan, TUNCELİLİ, Selçuk BOZKURT, sözünde durdu. Yaşadığı sıkıntılara, zorluklara, başka illerde, işletmeleri olmasına rağmen, bırakıp gitmedi. Birçok yoksul aileye ekmek kapısı olmaya devam etti.
Birçok aileye ekmek kapısı olan, Küçük fabrika,şimdilerde, fabrikada, çalıştıracak elaman, arıyormuş..
Hani işsizler, iş arayanlar, çoktu.
Duyurulur.
.
