Kısa süreliğine yağan karda, kışta ve soğuklarda, balkonda misafir ettiğimiz doğanın kanatlı renkleri, havaların ısınması ile kayboldular. Onlara alışmıştık. Yaşamımıza renk katmışlardı.
Korkulan kış gelmedi. Yağan kar, peşinden yağan yağmurla kısa sürede eriyip toprağa karıştı. Toprakla birlikte su kaynakları zenginleşti. Bahar havası doğada esmeye başladı.
Karların erimesi ile kararan Munzur’un kıyısında tünemiş martılar, topraktan çıkmış serpilmiş, beyaz kardelenler gibilerdi. Sessizce dinleniyorlardı. Bağırıp çağırmıyorlardı. Karınları tok olmalıydı. Gökyüzünde daireler çizen karakargalar, bağırıp çağırıyorlardı.
Karların erimesi ile kabaran Munzur, yatağına sığmıyordu. Coşku ile akıyordu.
Lale Kebabın, çevresini mesken edinmiş Karabaş, gelen gidenin ilgi odağı olmuştu. Ondan korkanlar, uzaktan, uzaktan giderken, hayvan sevgisi olanlar, Karabaşı okşamadan, halını, hatırını sormadan, gitmiyorlardı. Oda alışmıştı. Gelene gidene bakıyor. Uzaktan sevgi sinyali aldıklarını adeta gülümseyerek karşılıyordu.
+ + +
Gazete yerine heyecanla gelen bir okurum,’Hocam bugün güzel şeyler oldu.’Dedi. Başladı anlatmaya.’Belediye zabıtaları bugün güzel bir iş yaptılar. Kapatılan kaldırımları açtılar. Her geçen gün artan trafik, kaldırımları yayalar için önemli, kılmıştı. Yeterince geniş olmayan kaldırımları da bitişindeki esnaflar kapatmıştı. Bazı esnaflar, kaldırımla birlikte arabaların yolunu da kapatmıştı. Yürüyecek yer bulamıyorduk. Çoğunluğun hakkı hukuku elinden alınmıştı. Bu güne kadar seyirci kalan belediye, bu sefer seyirci kalmamıştı. İnşallah bundan böyle seyirci kalmazlar. Keyfiliğe izin vermezler.’Diye sözlerini bitirdiğinde rahatlamış gibiydi.
İkinci gün, yine geldi.’Yok hocam ‘Dedi.’Belediyede bunlardan başa çıkamıyor. Yasak sadece bir gün sürdü. Adamlar yine bildiğini okudular. Araçların, yayaların döndüğü önemli bir kavşağa, yasak koyan, işgal eden esnafa belediye, herkes seyirci kalmakta.’Diyerek, umutsuzca başını sallayarak gitti.
TİCARET SANAYİ ODASI BAŞKANIMIZDAN
Bu yıl öğrenci sayısı 5000 ‘ni aşan Üniversitemizin, gelecek yıl, öğrenci sayısı daha da artacak, altı binleri aşacaktır. Bu süre içinde ihtiyaç duyulan yurtlar yapılamayacağından geçen yıllar olduğu gibi kalacak yer bulamayan örgenciler, bu yıl olduğu gibi kayıt yaptırmadan veya kayıtlarını dondurarak, okumaktan vaz geçerek bırakıp gideceklerdir.
Bu durum geçen yıl bizi, Tunceli Halkını, üzdüğü gibi önümüzdeki yılda üzmeye devam edecektir.
Sorunun çözümü için çabalayanlardan biride, her konuda ilin sorunlarına duyarlı olan Ticaret Sanayi odası başkanımız Yusuf CENGİZ oldu.
Türkiye Odalar Borsalar Birliğin Başkanı RİFAT HİSARCIKLIOĞLUNUN kapısını çalan, Sanayi Ticaret Odası Başkanımız, HİSARCIKLIOĞLUNDAN, Tunceli’ye bir örgenci yurdu yaptırmasını istedi.
Ülkede, ihtiyacı olan illere, sanayi ticaret odası başkanları aracılığı ile olanakları ölçüsünde her türlü desteği, yardımı esirgemeyen TOBB ve Başkanı, yapılan teklifi kabul ederek, ilimize,300 kişilik kız öğrenci yurdu yapılmasını karar vermişler.
Bu sevindirici karar üzerine gerekli işlemleri yapmak, protokolleri, imzalamak için, Sanayi Ticaret Odası Başkanımızın yanında, buna çokça sevinen Sayın Valimizle, basından iki arkadaşımız birlikte Ankara’ya gittiler.
Törenle atılan imzaların ardından müjdeli haber bize, Tunceli’ye ulaşarak hepimizi sevindirdi. Gelecek yıla kavuşturulması düşünülen yurdun yapılması 300 kişilikte olsa sorunun çözümünde önemli bir destek olacaktır.
‘Dersimliyim.’diye övünen iş adamlarımıza bu köşede defalarca çağrıda bulunmuştum. ‘Dersimin sorunlarına duyarlı olmalarını, sahiplenmelerini, çözümünde paylarının olmalarını Son yolculuklarına çıkmadan önce doğdukları yere Dersime gelmelerini. Bir çivide onların çakmasını istemiş. Çağrıda bulunmuştum. GÜNTAŞLARI, KEMAL GENCİ, ŞAROĞULLARINI, DEMİRLERİ, örnek göstermiştim.
Bütün ülkede, Dersimin Dağlarında, barış gülleri açtığında, Dersim, ilgi odağı olduğunda, Dersimli, olduklarını hatırlayan Dersimli iş adamlarının daha da artacağına, çoğalacağına, Dersimin sorunlarını çözmek için yarışacaklarına, ellerini taşın altına koyacaklarına inanıyorum.
Tunceli’nin ağır koşullarında, sınırlı olanakları ile iş yapmaya çalışan sınırlı sayıda iş adamlarımızın, toptan hapis cezasına mahkûm edilmesi, Tunceli Halkını üzen bir başka haber olmuştur.
BELEDİYE BAŞKANIMIZDAN SEVİNDİRİCİ AÇIKLAMA
Basın toplantısı düzenleyen Belediye Başkanımızın, Tunceli, Pülümür çıkışında, Cem Evinden biraz ötede kurulması düşünülen Pülümür barajı ve HES’ lerin iptal edildiğine dair yaptığı açıklama, barajlarla ilgili ikinci sevindirici haber oldu.
Belediye Başkanlığı ile sivil toplum kuruluşlarının ortaklaşa mücadelesi sonucunda verilen karar, güney sahillerini aratmayan tesislerin sıralandığı doğa harikası Pülümür vadimizin, sulara boğulmasını, Dersimi insansızlaştırma projesini engellemiş oldu. Kısacası, doğa hazinemizin katledilmesini önledi.
İnşallah, iptali için başvurduğumuz KEKLİKTEPE baraj projesi de iptal edilir. Dersim, bir bütün halinde baraj tehlikesinden kurtulmuş olur.
ONSUZ KIRK GÜN OLDU
Onun yaşama, bizim ona doyamadığımız, oğlumuzun bizden dönemeyeceği kadar çok uzaklara gidişi 40 gün oldu. Yattığı yerde, üstüne örttüğü toprak yorganını gözyaşlarımla ıslatırken, konuştum onunla. Bizi, babacığı DENİZ’İ, bu kadar erken bırakıp gittiği için kızdım. Ona. Onu, çok özlediğimizi, kalbimizde ebediyen yaşayacağını, ölmeyeceğini söyledim. Ona.
Onu, öptüm. Öptüm. Kokladım. Yeni ağarmış saçlarını okşadım.
Onu bizden alana emanet ettim.
Sevgili oğlumu.
*Sitemizde yayınlanan köşe yazılarının sorumluluğu yazarlarına aittir.
