İNSAF

    Bayan Öğretmen, tayini Tunceli’ye yapılmış. Yönlendirmişler. Bana geldi. Mesleğinde yeni bir eğitimci, olmalıydı. Bu günün koşullarında, iş sahibi, meslek sahibi olmanın, mutluluğu, heyecanı, içindeydi. Kiralık ev arıyordu.
    Emlakçı arkadaşları, aradım.’ Var .’ Dediler. Sevindik. Kira bedelini sorduk. Var olan iki dairenin, aylık kira fiyatları, 3500 Liraymış. Miktarı duyan hoca hanımın, gülen yüzü, soldu. Dayalı döşeli olmayan, çıplak dairelerin, aylık kira bedeli, 4000 liraymış emlakçının ısrarı üzerine 500 lira indirimle,3500 lira demişler. Hoca hanımın neredeyse maaşının yarısı, kadar. Elektriği, suyu, hariç.
    Şaşkınlıkla, durup düşünen, kafasında hesabını yapan Hoca Hanım, buruk bir ifadeyle,’ Düşüneceğiz. Sizi sonra ararız.’ Dediler. Çıkıp gittiler. Bir daha aramadılar.
   Konuya tanık olan arkadaşlarla, konuştuk. Tartıştık. Hemen hepsi,’ insaf, bu bir, soygundur. Hele Tuncelilere, hiç yakışmayan bir fırsatçılıktır. Soygundur. Bu keyfiliği, bu soygunu, bu fırsatçılığı, yapanlara, müdahale edecek devlet kurumları, devlet yetkilileri yokumdur. Vardır da, neden müdahale etmiyorlar. Maliye görevlileri, kiraya verilen evlerle ilgi gerekli takibatı neden yapmazlar. Bu fırsatçılığı yapanların, kiraya verdikleri miktarı, devletten saklayanlara, hak ettikleri cezaları, neden vermezler. Yaşanan pahalılığı, fahiş kiralarla, artıran bu fırsatçılara, vicdanı olmayanlara, neden Dur. Demezler. Geçmişte, eski yıllarda, bu tür fırsatçılara izin verilmezdi. Verilen cezalar, caydırıcı olduğundan, keyfilik, fırsatçılık yapanlar, hemen, hemen yoktu. Ulusal kanallarda yayınlanan haberlerde, kira artışları ile ilgili yapılan şikâyetler savcılarca açılan soruşturmalar, dosyalar. Adliyelerde çalışmaları aksatacak kadar, yoğunmuş. Çokmuş. Yorumları yapıldı.    
    +      +     +
    Sayın Valimiz inde, hazır bulunduğu, Mazgirt doğasına, 1000 adet KINALI KEKLİK salındı. Kınalı keklik, DERSİM Doğasının, süsüdür, renkliliğidir. Zenginliğidir. Kınalı kekliğin kınalı kaşlarının altında en tatlı masum bakışlı gözleri görürsünüz. Bakışlar, doğa sevgisinin resmi, tablosu gibidir. Onu sevmeye, seyretmeye doyamazsınız. Dersim Halkının yaşamında özel bir yeri vardır.
      Bazı batıl inançların iddia ettiği gibi gagasını, insan kanına batırarak o güzelliği almamış. Binlerce yıl önce doğuştan yaratıldığında, doğanın, Tanrının, bir Lütfü, parçası, olarak almıştır.
    Etinin lezzetinden dolayı, düşmanı, avcısı çoktur. Bir zamanlar, Elâzığ’dan, Bingöl’den, Diyarbakır’dan, kıyıcı avcılar gelirlerdi. Sınırlı bir sayıda avlanmazlardı, akşama kadar bulduklarını katlederlerdi. Pavyonlarda, meze yapmak içinde gelenler de vardı. Çemişgezek feribotunda, arama yapan güvenlik görevlileri, bir çuvalın içinde, tıka basılı 100 ten fazla katledilmiş KINALI yakalamışlardı. Bu resmen soykırımdı.
    Bu yıl av mevsimi açıldığında, doğa düşmanı, doğayı katletmek isteyen AVCI lakaplı doğa katilleri, kınalıyı, katletmek için yine geleceklerdir. DERSİM halkından eskisi gibi av peşinden koşanlar, çok değil. Dış illerden gelenlere, yataklık eden, göz yumanlar, vardır.
   Doğasever DERSİMLİLER, bu katliamlara izin vermemelidirler. Doğayı çevreyi korumakla görevli yetkililer, Tunceli doğasında, AV YAPILACAK BÖLGENİN, iznine izin vermesinler. Engelleyici gerekçeler ileri sürerek engellesinler.
    +     +     +
    Oturduğumuz mahalleden, yaşlı bir bayan komşumuz aradı. ‘Hocam belediye Başkanlığı, mahallemizden, aşağı MAMEKİ parkına, alttan sahilden geçen yola inmek için yamaçta, yayalar için güzel bir merdiven yapmış. Akşamları, sahilde bir çay içmek, yürüyüş yapmak için o merdivenlerden inip çıkıyoruz. Merdivenlerin çevresinde merdivenleri aydınlatacak bir elektrik ışıklandırması olmadığından, inip çıkarken çok sıkıntı yaşıyoruz. Her an düşme korkusu yaşıyoruz. Sizden ricamız. Köşenizde dile getirirseniz. Belki belediye yetkililerinden biri okur. Bizi o karanlıktan kurtarırlar.’ Dedi.
    Komşumuz haklıydı. Karanlıklar, aydınlatılmalıdır.