Yılın en çok heyecan veren, konuşulan, beklenen ve basında yer alan kutlama günü için büyük hazırlıklar yapılan, 1 MAYIS İŞÇİ EMEKÇİ BİRLİK MÜCADELE VE DAYANIŞMA GÜNÜ, bir kez daha meydanlarda büyük katılımlarla, coşku içinde kutlandı.
1 Mayıs işçi bayramı, ilk kez 1856 yılında 1 Mayısta, Avustralya’da, inşaat işçileri 8 saat iş günü için parlamentoya yaptıkları yürüyüşle, tarihe düştü.1889 yılında ikinci enternasyonal da alınan bir kararla da Dünyada, BİRLİK MÜCADELE VE DAYANIŞMA GÜNÜ olarak ilan edildi.
Ülkemiz Türkiye’de, ilk kez resmi olarak 1923 yılında kutlandı.2009 tarihinde mecliste alınan bir kararla da resmi tatil günü olarak ilan edildi.
Çocukluk ve öğrencilik yıllarımızda, 1 Mayıs BAHAR BAYRAMI olarak kutlanırdı. Öğrenciler olarak o günü, heyecanla beklerdik. O gün, resmi okul giysilerimizi çıkarır, renk, renk süslü giysilerle bahar bayramına katılırdık. Herkes, evde hazırladıkları yiyeceklerle, bayrama katılır, yiyecekler ortaklaşa yenirdi. Gün boyu kırsal alanda yeni açmış çiçekler içinde, çeşitli oyunlar oynanarak, kelebekler, kovalanarak, kutlanırdı.
Sonrası yıllarda, emekçilerin, işçilerin sahiplenmesi ile işçi emekçi bayramı olarak kutlanmaya başlandı.
Ülkemizde, kutlamanın en büyük yeri, adresi İstanbul Taksim meydanı oldu.1977 yılında 1 Mayısta, Taksim meydanın da işçi düşmanı karanlık ellerin saldırısı ile onlarca katılımcı katledildi. Taksim Meydanı kana bulandı. Tarihe kanlı 1 Mayıs olarak geçti.
Ülkemizde 1 Mayıs Emek Dayanışma Bayramı, devlet ve iktidarlar tarafından hep karşı çıkılan, yasaklanmak istenen bir bayram oldu.
İşçilerin geleneksel olarak İşçi Bayramını kutladıkları,1Mayısın simgesi olan TAKSİM Meydanı, ısrarla işçilerin 1Mayıs kutlamalarına kapatılmak istendi.
Aralarına katılmak istediğimiz, Avrupa Topluluğunun en yüksek organlarından AHİM, Taksim Meydanının,1Mayıs kutlamalarına açılması kararını aldığı halde, Devlet, bu karara uymayarak, yasak kararını ısrarla sürdürdü.
Geçen yıllarda yapıldığı gibi 1Mayıs işçi bayramında İstanbul sokakları yine işçilere, 1Mayısı kutlamak isteyenlere kapatıldı. Sokaklar kutlamak isteyenlere, su-gaz sıkmak isteyen tomalarla kapatıldı.
Yine taksime yürümek isteyenler engellendi. Yine sular sıkıldı. Gazlar atıldı. Yüzün üstünde insanlar gözaltına alındı. Bunların yapılacağını düşünen İstanbullular, bu bahar gününde, güzel havada, korkudan sokağa çıkamadılar. Evlerinde hapis oldular.
Uygar ülkeler yine aralarına katılmak isteyen TÜRKİYEDE, olanları şaşkınlıkla izlediler.
DERSİMDE, öyle olmadı. Sokaklar, meydanlar 1 Mayısı, kutlamak isteyenlerle doldu. İldeki devlet güçleri, emniyet güçleri, kutlamaları engelleyecek, bir tavır, davranış içinde olmadılar. Emek Dayanışma günü DERSİMDE özgürce, barış içinde kutlandı. Özgürlükçü devlet anlayışı, yıllar sonrada olsa DERSİMDE yaşandı. Bu barışçıl bir Türkiye için atılmış adımlar gibiydi.
Seyit RIZA Parkı, sokaklar, bin bir renkte çiçeğin açtığı çiçek bahçesi gibiydi. Son yılların, en büyük özgürce kutlamasıydı. Binler, bayramı bayram gibi özgürce kutladılar. Farklı renklerin, bir araya geldiği birlik ve dayanışma örneği bir kutlamaydı. DERSİM, bu yüzün, yıllarca özlemini çekmişti.
ARYA ve ROŞFER’DE, renkli giysileri ellerinde renkli bayraklı balonları ile meydandaydılar. Koşarak yanıma gelen ARYA, ayakkabılarını göstererek, ‘Büyük baba, bak annem bana bayramlık ayakkabı aldı.Oynayan grupların arasına kattığım ARYA, elindeki balon bayrağını sallamakla eşlik etti.
Sıcak güneşli bir günde, katılımcılar gönüllerince özgürce birarada 1 Mayısı, Baharda ve Bahar havasında kutladılar. Gelecekten yana umutları yeşerttiler.
DERSİMDE, sergilenen, hoş görü, özgürlükçü devlet tavrı, anlayışı, İstanbul’da da sergilenseydi. Barış, birlik, bütünlük, özgürlükler, için atılmış daha büyük bir adım olacaktı.
İNADINA BU YAPILMADI…
FİKRİ TAŞ
