Onun yaşama, bizim sevgisine doyamadığımız, DENİZ’İN babacığı, annesinin aşkı, oğlumuz GÜRAY’IN sonsuz dek aramızdan ayrıldığı KAPKARA, bir gündür.2 OCAK.
O gün, yaşam, bizim için KAPKARA bir gündür.
Akşam eşiyle çocuğu ile annesinin yaptığı yemekleri iştahla yeyip, hoş sohbetiyle esprileriyle herkesi güldüren, sevgisine doyamadığımız, DENİZLE güle oynaya evine gitmişti. Annesi o akşam,’oğlum iştahlı bir yemek yedi. Çok mutlu oldum.’diyerek çok sevinmişti.
Sabahı, götürüldüğümüz hastanede sonsuza dek bizden ayrıldığını söylediler.
İşte o KAPKARA bir günde, dünya başımıza yıkılmıştı.’Bize acımadın, DENİZ’E de mi acımadın diye tanrıya isyan etmiştik.
DENİZ,’babacığım.’dediğinde yüzünde güller açan babasını günlerce uyumadan gelir diye bekledi durdu.
Akşamdan beri ,’babamı ziyarete gideceğim.’diye heyecanlanmış DENİZLE, bugün babasını ziyarete gideceğiz. DENİZ babasının ebedi istirihatgahına çiçek bırakırken, aynı heyecanı yaşayan ROŞVERLE, ARYADA, onun için yaptıkları resimleri bırakacak.
Onu çok sevdiğimizi, çok özlediğimizi, onu hep gönlümüzde, yüreğimizde yaşatacağımızı söyleyeceğiz.
Onun için dua edeceğiz.
Onu tanrıya emanet ettiğimiz söyleyeceğiz.
Tanrıdan onu cennetle ödüllendirmesini isteyeceğiz.
Sevgili oğlum, senin sevgine doyamayanlar, canının bir parçası kardeşlerin,annen baban, hepimiz seni ziyarete geldik. Hep yanında olacağız.
Nur içinde yat. Tanrının rahmeti üstünde olsun...
