Mevsimin, yerleri beyaza boyayan, kirlilikleri, yerlerdeki tükürük izlerini kapatan ilk karı olmalıydı.
Gündüzün ilk saatlerinde başlayan giderek artarak yağan mevsimin ilk karı, akşam saatlerinde sokakları her yeri beyaz bir yorganla örtmüştü.
Şemsiyesiz eve yürürken, sokaklarda, karın gelişini neşe ile karşılayanlar, benim gibi şemsiyesiz karda kaymamak, karın ilk gününde kayıp düşen ilk olmamak için dikkatli, birbirlerine destek olarak yürüyorlardı.
Kardan ıslanmış beni, evde, RONYA ile ROŞVER, sevinç çığlıkları atarak karşıladılar.’Büyük baba, biz çiçeklerden bir bahçe yaptık dediler.’Kolumdan tutarak çiçekleri sergiledikleri halının yanına götürdüler. Çizdikleri çiçek resimlerini halının üzerine sermişlerdi. Renk, renk çiçek resimleri, halının üzerinde açmış bir çiçek bahçesi gibiydi.
Söz verdim onlara,’bu çok güzel renkli bahçenizi, gazete köşemde, bütün okurlarım görsün. Paylaşsınlar diye yayınlayacağım.’ dedim.
Sözümde durdum.
Fikri TAŞ
*Sitemizde yayınlanan köşe yazılarının sorumluluğu yazarlarına aittir.
