SUDA KATLİAM BÜTÜN HIZIYLA SÜRÜYOR

        Doğa yeşil boyaya boyanmak üzere. Baraj Canavarı, şehrin içlerine doğru ilerliyor. Baharın gelişini müjdeleyen, aynı zamanda işçilerin, emekçilerin bayramı olan 1 Mayıs Bayramı, için hazırlıklar tamamlandı. Bugün bütün dünyada, Ülkenin bütün alanlarında yıllardır 1 Mayısa kapalı TAKSİMDE, bizim DERSİMDE, eski adı kışla, yeni adı SEYİT RIZA Meydanında büyük bir coşku ile büyük bir katılımla kutlanacaktır.
          İşyerimde beni bekleyen tanımadığım yüzler vardı. Selam sabahtan sonra ‘Hayırdır’ dedim. ‘Yok hayır değil.’ dediler.’ Siz gazeteci olarak, halkın gözü kulağısınız. Aynı zamanda da, Avcılar Derneği üyesi olduğunuzu öğrendik. Doğayı seven, doğa katliamına karşı duyarlı biri olduğunuzu bize söylediler. Onun için size geldik.’ dediler.
         Hakkımdaki düşüncelerinden bana güvenlerinden dolayı, kendilerine teşekkür ederek, ‘Esas konuya gelelim’ dedim. Dertlerini anlattılar. Onlarda benim gibi doğayı korumak isteyen duyarlı doğaseverlermiş.
        Anlattılar. ‘Hemen şehrin yanı başındaki HARÇİK, PAH Derelerinde adeta katliam yaşanıyor. Balığın yumurtlama dönemi. Balıklar yumurtlamak için uygun yer olan oyuk ve kovukların çok olduğu derelere akın ederler. Bunu bilenler dereleri işgal etmişler. Derelerde adeta soykırım yapılmaktadır. Bu katliamın bu soykırımın engellenmesini durdurulmasını istiyoruz.’ dediler.
       Biz bunları konuşurken gazete almak için gelmiş kulak misafiri olmuş okurumuz araya girdi. ‘Katliamı yapanlar, katlettikleri karınları yumurtalarla dolu balıkları çarşıda şu anda yasağa rağmen açıkça herkesin gözü önünde sergilemekte pazarlamaktadırlar. Çarşı kan gölü gibi. Bir tek görevli çıkıpta ‘Yasağa rağmen nedir bu katliam? Nasıl buna cesaret edersiniz? diyen olmadığına göre, dereleri nasıl koruyabilirsiniz ki?’ diyerek tepkisini dile getirdi.
      Gazete okuru haklıydı. Yasağı uygulamakla görevli kurumlar Emniyet, Belediye şehrin içinde herkesin gözü önünde bu kanunsuzluğa bu katliama seyirci kalırsa dereleri korumak o kadar kolay mı olacaktı.
     Doğayı korumakla görevli, eski Çevre Orman Müdürlüğü yerine yeni oluşturulan kurumun duyarlı Müdürünü aradım. Anlattıklarıma oda üzüldü. ‘Ekiplerimiz sürekli her iki vadide görevlerinin başında aldığımız ihbarlara anında cevap verip, ekiplerimizi o bölgeye sevk ediyoruz. Bizim ekiplerimiz elamanlarımız yeterli olmadığından, istenilen düzeyde bütün alanları kontrol edemiyoruz. Bizim Orman İşletme Müdürlüğünün, Tarım İl Müdürlüğünün bu konudaki çalışmalarına Kırsalda Jandarmanın, Şehirde Emniyetin, Belediyenin destek olması lazım. Ancak o zaman komple bir mücadele ile başarıya ulaşabiliriz.’ dedi.
    Birkaç gün önce Merkeze bağlı Çimenli, Böğürtlen köylerinden köylüler gelmişti. Onlar da aynı konuda şikâyetçilerdi. Köylerinin kıyısındaki baraj gölü kıyısında, Aynalı Sazan katliamı yapılmaktaymış. Yumurtalarını kıyıdaki durgun sulara sazlıklara bırakmak isteyen Aynalı Sazanlar, katliam boyutlarında avlanmaktaymış. Gece ağlarını gölün durgun kıyıya yakın yerlerine sererek katliam yapanlar avladıkları balıkları, Kutudere lokantalarına satmaktalarmış. Buna engel olunmasını istediler.
    Aynı şekilde bu konuda duyarlı olduğuna inandığım Tarım İl Müdürünü aradım. O da üzgündü. ‘Yeterli olamıyoruz.’ dedi. Bu katliamları yapanlar bizim elamanlarımızdan korkmuyorlar. Zaman zaman elamanlarımıza saldırdıkları, elamanlarımızı yaraladıkları oldu. Kırsalda jandarmanın bize destek olmasını istiyoruz. Onlarda güvenlik nedeni ile destek olamıyorlar.’ diyerek yakındı. O köylerin güvenliğinden sorumlu Karakollarla yazışma yaparak bu konuda bize yardımcı olmalarını, sorumluluklarının gereğini yerine getirmelerini Köy muhtarlarını çağırıp gerekli uyarıları yapmalarını isteyeceğiz.’ dedi.
    Bu konuda sorumlu kurumlar şehir içinde sorumluluklarını yerine getirdiklerinde yasaklara rağmen çarşıda herkesin gözü önünde yasakları çiğneyenlere lokantalarında yasak süresince balık, bütün mevsim kırmızı benek alabalık bulunduranlara izin vermediklerinde görevlerinin gereğin yerine getirdiklerinde bu katliamlar sona erecektir.
   
+   +   +
   
GÜL BAHÇESİNDE
  Otomobilimle geçiyordum. Büyük köprünün çıkışında, Şehrin girişindeki kavşaktaki belediyenin güllerle donattığı benimde Gül Bahçesi diye adlandırdığım Sonbaharda yeterli çalışmanın yapılmadığı yeterli özenin gösterilmediği için bu köşede eleştiride bulunduğum yerde, yaz bakım çalışması olmalıydı. Kadınlı erkekli işçiler, ellerinde kazıcı aletlerle çalışıyorlardı. Uzaktan gördüğümde sevindim. Arabamı yavaşlatarak yaklaştım. Hayır. Gül bahçesinde temizleme kazma yaz çalışması yoktu. Adeta oyun vardı. Göz boyama vardı. Kaldırıp indiriyorlardı ama ellerindeki küçük kazıcı aletler sanki toprağa batmıyordu. Oyun oynuyor gibilerdi.’ Ne yapıyorsunuz. Orada.’ diyecektim. ‘Sanane sen kim oluyorsun.’ diyeceklerdi. Vazgeçtim.
    Dönüşte adını Gül Bahçesi koyduğum yerde kimseler yoktu. Arabayı yavaşlatıp baktım. Bahçedeki bütün otlar temizlenmemiş sadece güllerin kökleri azıcıktan kazınmış. Karartılmıştı.
    Gülleri, çok sevdiğine inandığım Belediye Başkanı bütün bunları görmemiş olmalıydı. Görmüş olsaydı. Benim gibi bana gelip, ‘Hocam köprüdeki güllerde yapılanları gördün mü?’ diye soran tepkisini dile getirenler gibi o da bu eksikliği kabullenmez. Gerekeni yapardı.
    İşsizliğe çözüm olsun. İstihdam olsun diye kurumlara, Belediye ye de alınan mevsimlik yeterli işçilere rağmen Gül Bahçesi hala bakımsızdı.
   
+    +   +
  
1 Mayıs İşçi Bayramı, Bütün dünya çalışanlarına İnsanlığa kutlu olsun.
    
    
     
      Fikri TAŞ