Tunceli, doğası, kültürü ile zengin bir il olsa da, fabrikaları, üretim alanları, yeterli tarım alanları, olmayan ekonomik, yoksul bir kenttir. Ekonomi, ticaret yönünden fakir olan Tunceli’de, insanlar, Tunceliler, geleceğini güvenceye alabilmek için okuyup,, devlet kapısında, bir iş sahibi olmanın çabası içinde olmuşlardır. Bu günkü gibi üniversitelerin, yüksel tahsillilerin çok olmadığı yıllarda, okuyan orta, yüksel, tahsil yapan, Tunceliler, özel sektör iş alanlarının, olmadığı illerinde, devlet kapısında, diplomalarıyla, kendilerine birer, ekmek kapısı açmışlardı. Devlet kapısında, iş bulacak tahsilli, diploması olmayanlarda, Almanya yolcusu olmuşlardı. İşsizlik, istihdam sorunu o yıllarda, okuryazar oranı yüksek, diplomalı tahsillisi çok Tunceli’de, hissedilir ölçüde yaşanmamıştı. Şimdi, iş bulamayan, işsiz gençlerimiz, geçmişte yaşandığı gibi yurtdışında ekmek kapısı aramaktadırlar. Yurtdışına kaçan geçlerimizin bıraktığı boşluk, ilin nüfusunu azaltmış. İki milletvekili olan Tunceli, bir milletvekiline düşmüştü.
Günümüzde, ekonomik olarak yoksul, sayılan Tunceli’de, açılmış iki küçük üretim, istihdam, kapısı, süt ve yem fabrikaları, hiçbir üretim tesisi olmayan Tunceli’ye, çok görülmüş olacak ki, kapatılmıştı. Tuncay SONAL Valinin, çabası ile 200 kişiye ekmek kapısı olan küçük bir tekstil fabrikası işletmeye açılmıştı.
Ülke çapında giderek artan nüfus, nerdeyse hemen her ile kurulan üniversiteler, yüksek diplomalı tahsillilerin, çoğalması, torpillerin, siyasi taraftarların, kayırmaların, giderek belirleyici olması, ekmek kapılarını, büyük ölçüde kapatmıştı.
Geçen günlerde, basında, Tunceli’de, devlet kurumlarında, Üniversitede, görevlendirilen devlet görevlilerinin, çoğunlukla, Tuncelili olmayan, Elazığ, Bingöl illerinden, görevlendirildiği, atandığı haberleri yapılmıştı.
Haberler, yaşanan bir gerçeği açıkça sergilemişti. Tunceli’ye, hep, üvey evlat muamelesi yapılmıştı.
MUNZUR Üniversitesi, açıldığında, yazılarımda, sık, sık, BACASIZ FABRİKAMIZ, açıldı. Diye sevincimi dile getirmiştim. Fabrikası olmayan Tunceli’nin, fabrikası olacaktı. İstihdam sağlayacaktı. Eğitimin yanında İşsizlere, ekmek kapısı olacaktı. Ne yazık ki bacasız fabrikamız olamamıştı. Örgecilerin, günlük ihtiyaçları için çarşıda, pazarda, kahvede, yaptıkları ufak tefek alışverişlerin dışında, beklenildiği ölçüde ekonomik bir getirisi olmamıştı. Tunceli’de, Tuncelilerde, eğitim görevlisi akademisyenler, çalışan elamanlar, yokmuş gibi, eğitim görevlilerinin, çalışan elamanların ,% 95 şi, Elazığ ve Bingöl illerinden atanmışlardı. Bu atamaları, yapan, yaptıran, rektörlerin yanında, iktidar partisinden referans olan milletvekillerin, hatta bakanların da, payı vardı.
MUNZUR Üniversitesi, eğitimle birlikte, Tunceli’nin, kalkınmasında, payı olsun diye kurulmuştu. İstihdam sağlasın, diye kurulmuştu. Üniversiteye, bacasız fabrikaya, bir personel alınacaksa, liyakatin yanında, Tunceli kimlikli insanlar, öncelikle tercih edilmeliydiler. Tuncelili olmaları, hizmette, kuruma, daha çok kolaylık, sağlayacaktı. Dışarıdan atananların, yerleşim sorunu, çevreye uyum sorunu, Tuncelili kadar avantajlı olamayacaktır. Bunu söylerken, liyakati asla göz ardı etmiyoruz. Liyakatli, tarafsız, bir seçim yapılacaksa, kim olursa olsun memnuniyetle. Kabulümüzdür. Ne yazık ki çoğunlukla liyakatli aranmıyor.
Elazığ, sanayisiyle, fabrikalarıyla, tarım alanları ile ekonomik olarak gelişmiş, kalkınmış bir ildir. Seçmeni ile iktidar partisine de, yakın bir, ildir. Komşu, fakir, Tunceli’de, gözü olmamalıdır. Üniversiteye veya başka bir devlet kurumuna, bir elaman alınacaksa, Tuncelili işsizler, öncelikle tercih edilmelidirler.
Yalnız üniversite de değil, Diğer devlet kurumlarında da, Tuncelili kimlikli yöneticiler, azdır. Boşalan kadrolara, siyasi torpilliler, çevre illerden atanmaktadırlar. Tunceli’nin, iktidarda, torpilli adamları olmadığından, çoğunlukla çevre illerden atanmış yöneticilerdir. Kurumda, kıdemli deneyimli, Tunceli’nin, yerel sorunlarını yakından bilen, tanıyan, liyakatli biriler i dururken, Tunceli’yi, tanımayan, birinin tercih edilmesi, Tuncelili, kadar yararlı olamayacağı gibi, haksızlıktır, da.
Önemli, resmi bir kuruma, yönetici atanacaktı. Tanıdık bir ailenin oğlu, kuruma, atanacak vasıfları, taşıyan biriydi, atanmak için başvurmuşlardı. İktidar partisinin Elazığlı olan Tunceli, il başkanını, aramıştım. Bana,’ Bingöl ve Elazığ’dan önemli siyasi, kişilerin, önerdikleri çok isim vardır. Ben hiç birine söz vermedim. Tuncelili birinin atanması en doğru olanıdır. Bakanlığa, önerim, Tuncelili birinin atanması olacaktır.’Dedi. Ve Bakanlık il Başkanının Önerisi doğrultusunda, Tunceli kimlikli birini, önemli bir kurumun başına atadılar. Atadıkları, hala görevinde, olan Tuncelili yönetici, görevinde üstün başarılara, imza attı. Elazığlı, Tunceli, AKP İl Başkanı, liyakate, yerel, kazanıma, haklılığa, örnek olmuştu.
Üniversitemize yeni atanmış rektörümüzün yönetiminde, üniversiteye alınacak, akademisyen eğitim görevlisi için, ilan yapılmış. İlan basında yayınlanarak, kamuoyuna duyurulmuştur. Bu bizim özlemini duyduğumuz güzel bir örnektir. Herkesin başvurabileceği, hak sahibi bir duyurudur. Başvuru, alımlarında da liyakatli bir seçimin yapılması, bütün keyfiliklerin, haksız, taraflı alımların, önüne geçmiş olacaktır.
Sayın Valimizin, Üniversitemizin, yeni, Sayın Rektörümüzün, bu konuda gerekli duyarlılığı göstererek, Liyakati, yörenin, ülkenin, ortak çıkarlarını, göz önünde bulundurarak, adil atamalardan, yana olacaklarını umuyoruz.
