DERSİMLİ Bir okurum, göndermiş. Atına da yazmış ‘ ya bizde bizim gibi ülkelerde olsa,’ Diye de not düşmüş. Gönderdiği resimleri daha öncede ulusal basında kanallarda görmüştüm.
+
İlk resimde, YENİ ZELLANDA Başbakanı Bayan JACİNDA ARDERN var. Cumartesi yemek için gittiği kafeye, sosyal mesafe kuralları gereği kapasitenin dolu olması nedeni ile alınmamış. Kimseye, kızmadan, küsmeden, gitmiş. Tabi arkasında bir ordu kadar koruması olmadan tek başına gitmiş. Okurum soruyor. ‘Ya bizde olsaydı. Zaten olamazdı ya. Bizde zaten başbakan yok. Bakanlardan biri bir kafeye gidecek olsa, günler öncesinden hazırlıklar yapılır. Bir ordu kadar görevliyle, korumayla gider.’ Diye de eklemiş.
+
İkinci resim, KANADA DAN, bizim insanlarımızın, gidip yerleşmek için özlem duyduğu, dünyanın en demokrasi ile yönetilen ülkelerinden Kanada’nın Başbakanı, ülkesini ziyarete gelen BELÇİKA Başbakanı onuruna, çıplak bir bankta verdiği öğle yemeği, eşleriyle beraber kuru bank üzerinde sade bir iki yemek ve içecek. Çevrede bir ordu kadar koruma, görevli yok. Sade giyimli 4 insan. Okurum,’ Ya bizde olsa, misafiri saraylarda bir ordu kadar insanla birlikte, Bin Bir çeşit, ikram yemekle ağırlardık. Bizde bir tarikat yemeğinde, bile uzun bir masa üzerinde, kuş sütü dâhil Bin Bir çeşit yemek sergilenir. Hele Başbakan, Bir devlet adamı olursa, anlatması bile zor.’ Diye not düşmüş.
+
Üçüncü resimde, Dört Bayan var. Sağdan ikincisi FİNLANDİYA Başbakanı, diğer Üç Bayan, Eğitim, Ekonomi ve İçişleri Bakanı. Ülkelerini yöneten, genç sade güler yüzlü bayanlar. Okurum,’ Erkek egemenliğinin olduğu Bizde devleti yöneten bu kadar bayanı bir arada görmemiz mümkün değil.’ Diye not düşmüş.
+
Dördüncü resim oldukça ilginç bizde şaşkınlık yaratacak bir resim, Üstünde şort, ağzında maskesi arkasında tuttuğu çantası. Market önünde Sıra bekleyen bir yaşlı adam.72 yaşında, PORTEKİZ Cumhurbaşkanı, MARCELO REBELO DE SOUSA, okurum, ’Bizde Cumhurbaşkanı, asla bir markette alışverişe gitmez. Hele, tek başına hiç gitmez. Hele sıraya girmesi hiç konuşulmaz. Dedi. Okurum, haklıydı.
+
Beşinci resim YENİ ZELANDA DAN, yiyeceklerle dolu kapısı açık bir buzdolabı, önünde bir gülümseyen kadın. İnsanlar, ihtiyaç fazlası yemeklerini getirip o buzdolaplarına koyuyorlarmış. İhtiyacı olanlar alıp yesinler diye. Okurum,’ biz, Müslüman ülkelerde, bunu yapan biri çıkar mı? .’ Diye sorsa da bizde de yardımsever insanlarımız çoktur. Yeter ki buzdolapları kurulsun.
+
Altıncı resimde çok ilginç bize yabancı bir resim. ELOA YOHANSON isimli bir kadın. Oturmuş. Elinde sandviç var. Evine gitmek için, tren bekliyormuş. Bu kadın İSVEÇ çalışma Bakanı. Devletin makam arabası ile gitmiyor. Evine trenle gidiyor.’ Okurum,’ ya bizde? ‘Diye soruyor. Haklı. Bizde bu tür resimlere rastlamak hayatta mümkün değil. Bakan olmuş biri, emeklisinde bile beklemez.
+
Yedinci resim daha ilginç. Tır kamyonun şoför mahallinde bir kadın. FİNLANDİYA NIN,34 yaşında, Başbakanı, Bayan SANNA MARİN, makamına, iş yerine, Bir ordu kadar korumayla, makam aracı ile gitmiyor. Kocasının tır kamyonu ile gidiyor. Okurum, ‘Bizde kim buna inanır. Koskoca bir başbakan makamına nasıl tırla, koruma ordusuz, gider. Dedi. ‘Haklısın.’ Dedim.’ hiç kimse buna inanmaz. Bizde böyle bir resim, hayatta olmaz. Son Başbakanlardan, AHMET DAVUTOĞLU, Başbakan olarak Tunceli’ye gelmişti. Her gittiği yerde bir ordu kadar görevli, koruyucu vardı. Üniversitede düzenlenen, benimde katıldığım bir konferansa, Vilayetten iki adımlık mesafedeki Üniversiteye, havadan helikopterle giderken, karadan bir ordu kadar görevli üniversiteye akın ediyordu. Etmişti.
+
Sekizinci resim daha ilginçti. Adamın biri elinde süpürgesi sokakları süpürüp temizliyor. Adı hemen herkesin tanıdığı İTALYANIN eski başbakanı BERLUSCONİ, hırsızlık yolsuzluk yaptığından cezalandırılmış. Sokakları süpürme cezası verilmiş. Okurum, yine,’ Ya bizde bunun örneğine hayatta hiç rastlanır mı? .’ Haklısın. Hayatta rastlanılmaz. Kim ne yaparsa. Yapsın.
+
Dokuzuncu resim. Bir filim yıldızı kadar güzel bir bayan. HIRVATİSTAN Cumhurbaşkanı KOLİNDA GRABARİTAROVİÇ, baş gösteren ekonomik krizden dolayı maşının yarısını indirmiş devlete bağışlamış. Cumhurbaşkanlığı ve başbakanlığın uçağı ile 35 tane Mercedes makam aracını satarak elde edilen parayı devlet hazinesine bağışlamış. Konsoloslukların maaşını %60 indirmiş. İşçilerin ücretlerine zam yapmış. Okurum,’ Ya bizde Allah korusun bir ekonomik kriz olsa bunlar yapılır mı? İnanmıyorum. Asla yapılmaz. ‘Diyordu. Yine haklıydı. Yapılmazdı. Bunlar.
++++
Bütün bu resimler, uygar ülkelerle, uygar olmayan ülkelerin, farkını gösteren resimlerdi. Bizim ülkemiz,,100 Yıllık Cumhuriyetle yönetilen laik, uygar, Avrupa’yla yakınlığı olan bir hukuk devletidir. Ne yazık ki hala resimlerde görülen benzerlerin, hiç birini, ülkemizde göremiyoruz. Devleti yönetenler, hala halktan uzakta, halkın istediği resimleri, pozları veremiyorlar.
Terörün hala yoğun olduğu yıllardı. İlimizde HAKAN adlı bir valimiz, vardı. Halkın dilindeydi. Halkın alışık olmadığı nadiren gördüğü davranışlar sergileyen bir valiydi. Lokantada tek başına yemek yerken, kahvede çay içerken görülmüştü. Kışın yoğun, karlı bir gününde, tek başına gazete yerime girmişti. Hem şaşkın. Hem sevinmiştik. Tek başına olunca uzun uzun oturma, rahatça konuşma ortamı yakalamıştık. Hafta sonu, köyde bağdaydık. Hiç haber vermeden, özel kalem müdürüyle, eşiyle, çocukları ile çıkıp gelmişlerdi. Hepimiz şaşkındık. Saatlerce oturmuş. Sohbet etmiştik. Doğal yaşamı paylaşmıştık. Kangal kont köpeğini seven çocukları, gider gitmez babalarından köpek almalarını istemişlerdi. Vali babaları da, Sivas’tan hemen bir kangal köpek getirtmişti.
Sayın Valimizde, halkın içinde olan bir Vali, zaman buldukça ilçeleri, köyleri, gezen, sorunları yerinde, tespit ederek çözüm arayan bir Vali. Şehir merkezinde fırsat buldukça halkla buluşan halka yakın, oldukça nezaketli, halkı bıkmadan dinleyen, sorunlarına, mutlak çözüm arayan bir Vali,
Gazete yerime gidiyordum. Sayın Valimiz, bizim çay Ocağının bahçesinde oturuyordu. Etrafında bir ordu kadar görevli yoktu. Halkın sorunlarını dinleyen not tutulmasını isteyen bir iki görevlinin yanında sorunlarını dile getiren halktan insanlar vardı. Her zaman olduğu gibi yine nezaketliydi, sorunları için gelenleri, çayını ikram ederek, dinliyor, mutlak bir çözüm bularak veya çözümsüzlük varsa ikna ederek uğurluyordu.
İçinde bulunduğumuz, ortamı, salgın sorunu nu, sordum. İlimizde korkulacak bir durumun olmadığını, vaka sayısının, giderek azaldığını, giderek düştüğünü, hastanede, yoğun bakımda hastaların olmadığını, ilimizin nüfusunun azlığından dolayı, orta ölçekli illerden olduğumuzu, ifade ettiler.
Sayın Valimizle, köylere, ilçelere, götürülecek hizmetleri konuştuk. ‘Sayın bakanlarımızın destekleri ile köye hizmet götüren kurumlarımızın eskimiş araçlarını yeniledik. Mevsimle birlikte ihtiyaç duyulan yerleşim yerlerine, istenilen hizmetler, götürülecektir.’ Dedi.
Sayın Valimiz, ‘Burada çarşıda, kendime bir büro düzenleyerek, merkezde halka daha yakın olmak istiyorum.’ Diyordu.
Sayın Valimiz, halkla buluşurken, Tuncel’inin ünlü renkli siması GENERAL ZENG YUSUF LA, bir araya gelmiş. Sayın General, Sayın Valimize, her zaman herkese yaptığı gibi bağırmış. Çağırmış. Kızmış. Ona göre sorunları varmış Çözmesini istemiş. Sayın Valimiz General Yusuf’u. Pür dikkat zevkle dinlemiş. Anlaşarak ayrılmışlar. Sayın Valimizde, bu buluşmadan, sohbetten çok memnun kalmış.
Ayrıldığımızda Sayın Valimiz halkla, buluşmaya, halkı dinlemeye devam ediyordu.
