Beklenen kar geldi Dersim’e… Günlerdir ha yağdı ha yağacak denen karın gelmesi insanlarda bir gülümseme yaratmış durumda. Sabahın ilk saatlerinde çocuklar, aileleriyle kartopu oynamak, kardan insan yapmak için sokağa çıkmış, ellerinde poşet leğen kaymaya çalışıyor. Sosyal medyada eğlenceli kar paylaşımları da görülmeye başlandı ancak Dersim merkeze bağlı Batman köyü doğumlu 46 yaşındaki İbrahim Gültekin’in böyle şeylere pek zamanı yok. Akşam eve ekmek götürmek lazım çünkü.
"KENDİMİ BİLDİM BİLELİ BÖYLE ÇALIŞIYORUM"
Hiç düzenli bir işi olmamış İbrahim Gültekin’in. Yıllardır mesaisi, -bu yıllardır olma durumunu ‘Kendimi bildim bileli’ diye tanımlıyor- gündelik işlerde çalışmak için sabahın erken saatlerinde kalkıp, Dersim merkezde böyle işler arayan işçilerin beklediği kahvehaneye gelmesiyle başlıyor. Geliyor ve o gün işçiye ihtiyacı olan birinin gelip onu bulmasını bekliyor. Yazın boş kaldığı gün sayısı az ancak kışın neredeyse her günü boş!
Dersim’in yoksul mahallelerinden biri olan Alibaba Mahallesi’nde babadan kalma bir gecekondusu var. “O da olsa yaşayamazdık” diyor İbrahim Gültekin. EYT hiç ilgilendirmiyormuş onu! Çünkü İŞKUR’da çalışırken yapılmış 18 aylık sigortasının dışında sigortası yokmuş.
"EVDE NE VARSA ONU YERİM"
Yazın sabahın 4’ünde en geç 5’inde kahvehanin önünde bekliyor işin gelmesini. “Şimdi sabah 8’de beklemeye başlıyoruz kahvehanenin önünde” diyor İbrahim Gültekin. “Gün boyu çalışırsak 300 lira yevmiye alırız. Bazen küçük iş olur 50-100 olur. Dışarıda yemek yemem ben. Öğlen çıkarım eve, ne varsa yerim onu” diyor.
"ODUN KÖYDEN, KÖMÜR YARDIM"
Odunu köyden, kömürü de aldığı yardımla halletmeye çalışıyor. Yetmiyormuş kömür ancak idare etmekten başka da çözüm yokmuş. Biri lise öğrencisi diğeri üniversitede iki çocuğu var Gültekin’in. En büyük gayreti de bu yoklukta iki çocuğunu okutmak…
"BENİM GİBİ ONLARCA İNSAN VAR"
Ekonomik krizin de etkisiyle gündelik işçi arayan insan sayısının azaldığını söylüyor İbrahim Gültekin ve ekliyor: “Eskiden bize yaptırdıkları işleri şimdi kendileri yapmaya çalışıyorlar. Tahtayı, odunu, çimentoyu kendileri taşıyorlar. Benim gibi onlarca insan var her gün gelip orada iş bekleyen. Ekonomik kriz işverenleri de etkiledi ama en çok bizi... Bazen beklediğimiz kahveye daha az çay içelim diye gitmiyoruz, dolanıp duruyoruz.”
Haber: Orhan Kurul
